Een bericht van de echte Sint,
Ik ging vandaag boodschappen doen in de supermarkt. Bij de boodschappenkarretjes stond een man verkleed als Sinterklaas - tenminste dat veronderstelde ik.
Na wat onderzoekende vragen van mijn kant bleek dat ik stond te praten met de echte Sint!
Sinterklaas zei ik, "Realiseer u zich dat er heel wat onechte Sinterklaasen rondlopen? Mensen verkleed in Sinterklaas pakken, die proberen geld bijeen te krijgen vanwege uw succes? Waar gaat het naar toe in deze wereld?
De Sint lachte en streek over zijn baard. “Ik ben blij als mensen dat doen wegens de juiste redenen. Ik heb begrepen dat tijdens de laatste Sinterklaas in Londen 200 mensen zich hadden verkleed als de Sint. Ik weet zeker dat ze weten wat ze doen.”
“Maar ik heb gehoord dat er speciale Sinterklaasscholen zijn waar gewone mensen worden getraind om te zijn zoals u,” hield ik vol.
“Ja, daar heb ik over gelezen,” zei de Sint. "Mensen plakken een valse baard aan, verkleden zich als Sinterklaas en lopen vervolgens rond langs scholen winkels en huizen.met een vrolijk lachend gezicht
Het klinkt als pure pret!"
De Sint pauzeerde, keek wat rond, bijna schrikachtig, en vervolgde toen met een gedempte stem. “In werkelijkheid, mijn baan is helemaal niet zo leuk. We werken het hele jaar hard om kadootjes te maken voor kleine kinderen om hun Sinterklaasfeest zo blij mogelijk te maken. Ik doe mijn uiterste best om de juiste kadootjes bij de juiste kinderen te krijgen. Maar zij krijgen ze niet altijd. Dat is niet mijn schuld! Het is een grote zorg. Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een fijne Verjaardag had.”
Een beetje verwonderd vroeg ik “Maar kadootjes geven met Sinterklaas ,u verjaardag is toch zeker ontzettend leuk?”
“Het probleem is,” legde de Sint uit, “veel kinderen wonen niet meer thuis ? en in het bijzonder ? zij wonen niet meer met hun Vaders(Moeders) samen. Ik lever de kadootjes af, maar de kinderen zijn er gewoon niet. Elk jaar in Januari krijg ik duizenden brieven van kinderen die vragen wat er met hun kadootjes is gebeurd, en waarom zij met Sinterklaas hun Vaders(Moeders) niet mochten zien. Het is allemaal erg deprimerend. Je zou mijn baan niet willen hebben, geloof me. Maar het is nu eenmaal de tijd van opgewektheid en vreugde. Hier, neem een pepernoot.”
“Dankjewel Sinterklaas,” zei ik. “Fijne Sinterklaas.”
"En een fijne Sinterklaas voor jou ook, zei de Sinterklaas treurig.
Verbeeldde ik het me of zag ik werkelijk een traan rollen over de wang van de Sint, richting zijn baard? Ik wachtte niet af of dat werkelijk zo was. Ik pakte mijn boodschappen en liep richting de auto.
Vader ging als zwarte piet verkleed naar de school van zijn zoontje.Ik kon hem in ieder geval even zien en over zijn bolletje strijken,helaas kon ik niets zeggen tegen hem. De Velpenaar vroeg het afgelopen jaar veelvuldig publiekelijke aandacht met zijn ACTIE,S ! Hij hing onder meer spandoeken op bij het Vitesse Stadion en bij bruggen en wegen zo plakte hij ook al eens het Paleis van Justitie vol en in heel Arnhem en omstreken affiches,die waren dan ondertekend met PAPA Jos ! en bevatten teksten zoals,
WAAROM MAG IK MIJN ZOONTJE NIET ZIEN ?
Foto Piet Jos