NPS neemt sinterklaas af van kind

  • Eric

    Op de ouderssite van zappelin is een discussie begonnen over de vorm en hoeveelheid van Sint op televisie. De NPS is deze discussie gestart n.a.v. een ingezonden brief van mevr. Kuyper. Deze brief is te zien op de site van zappeling (homeportaal is omroep.nl) en ik heb deze brief hieronder geplaatst. De brief is reeds besproken in de media.

    Ik ben bang dat mevrouw Kuyper gelijk heeft. Naar mijn opvatting gaat de NPS met Sinterklaas om zoals Talpa dat met voetbal doet. Het wordt uitgemolken zodat de sprankeling en mystiek van het feest af gaat.

    de brief:

    NU ZIT HIJ WEER NIET OP DE BOOT !!!

    Sinds 9 november is het Sinterklaasjournaal weer dagelijks op televisie.

    Elke dag zullen de kinderen van Nederland weer lastig gevallen worden met de

    bedenksels van de tv-makers.

    In de eerste aflevering werd meteen de toon gezet:

    Sinterklaas is misschien niet op boot !!!!!

    Hieronder een pleidooi om te stoppen met deze onzin.

    Het Sinterklaasfeest in Nederland is een oude traditie. Bij dit feest horen rituelen die al zeer lang verankerd zijn in de Nederlandse samenleving: de aankomst per boot, de zwarte Pieten, de schimmel, de liederen, het schoenzetten en pakjesavond.

    Sinds de tweede helft van de vorige eeuw wordt er op televisie verslag gedaan van de aankomst van Sinterklaas.

    Dit verslag stond in de beginjaren volledig in dienst van het traditionele Sinterklaasverhaal.

    We hadden mevrouw Mies Bouman, die verslag deed van de aankomst van Sinterklaas. Zij stond op de kade op de boot te wachten, heette Sinterklaas en zijn pieten bij aankomst liefdevol welkom, zong een lied met de kinderen en daarna vertrok Sinterklaas naar een onbekende bestemming en liet verder bijna niets meer van zich horen.

    In de periode dat hij in Nederland was, mocht een kind af en toe de schoen zetten,

    Sinterklaas kwam soms ook op school en op 5 december was er pakjesavond. Op de andere dagen was het een kind gegund om de Sint en zijn pieten even te vergeten.

    Waar Sint zich ophield wist een kind gelukkig niet, brieven van kinderen kwamen echter wel altijd aan en verder was alles in orde.

    Sinterklaas was een ontroerend en vooral ook overzichtelijk sprookje waarin alle regels duidelijk waren.

    Wanneer dit alles veranderde weet ik niet meer precies, misschien in de jaren tachtig, misschien zelfs iets eerder.

    Opeens was de aankomst van Sinterklaas niet meer iets waar verslag van werd gedaan, het werd een soort tv-show, er werden verhalen rondom de aankomst bedacht en later kwam er zelfs een Sinterklaasjournaal.

    Vanaf dat moment kwam het oude en prachtige Sinterklaasverhaal in handen van de tvmakers.

    Men ging ervan uit dat het traditionele verhaal te saai zou zijn voor de moderne jeugd, de aankomst alleen was niet spannend genoeg, men vond dat er drama toegevoegd diende te worden.

    En zo kwam het dat bij elke aankomst wel iets fout ging of dreigde te gaan: de boot was te laat, er was een gevaarlijke storm op zee, er werd iets gestolen of de pepernotenpest brak uit.

    Sindsdien is de aankomst van Sinterklaas voor de jonge kijkers een vrij zorgelijke

    aangelegenheid geworden, waarbij kleuters ? eigen waarneming - soms zelfs in tranen uitbarsten.

    En tijd om die zorgen te vergeten is er ook al niet: elke dag moet er verslag worden gedaan van de belevenissen van Sinterklaas in de vorm van het Sinterklaasjournaal.

    ?Het Sinterklaasjournaal, voor kinderen die alles over Sinterklaas willen weten?, zo begon

    mevrouw Diewertje Blok op 9 november het eerste Sinterklaasjournaal 2005 monter.

    ?Voor kinderen die niets meer zelf hoeven te verzinnen?, denk ik somber.

    Ruimte voor eigen fantasie is er niet meer, kinderen weten tot in detail waar Sinterklaas woont, slaapt en eet en wat hij en de pieten elke dag meemaken.

    Natuurlijk is dit Sinterklaasjournaal eigenlijk bedoeld voor de kinderen die niet meer

    geloven. De doelgroep van het Sinterklaasjournaal weet dat Sinterklaas een acteur is en zal misschien het Sinterklaasjournaal ook best waarderen.

    Voor kleuters ?de gelovigen en daardoor toch vrij belangrijke doelgroep van het

    Sinterklaasfeest- is het Sinterklaasjournaal absoluut niet bestemd, aangezien het geen afgeronde verhaaltjes betreft, maar vaak eindigt met een ?cliffhanger?.

    Ik herinner mij van vorige jaren bijvoorbeeld dat een aflevering van het Sinterklaasjournaal eindigde op het moment dat de Sint opgesloten zat in een kast.

    En ook dit jaar - 2005 - kon het Sinterklaasjournaal niet vrolijker beginnen: Sinterklaas dreigt niet op de boot te zijn!

    En met dit zorgelijke bericht is de toon alweer gezet.

    Kortom, voor kleuters wordt het Sinterklaasjournaal niet gemaakt, die verdienen een goed einde bij elke aflevering, iets waar kinderboekenschrijvers, theatermakers en ook de tvmakers van bijv. Sesamstraat gedegen rekening mee houden.

    Maar helaas bereikt de inhoud van het Sinterklaasjournaal ook de kleuters, al is het maar via gesprekken op het schoolplein.

    En dan komen we bij de verwarring.

    Kunnen ouders tegen hun kleuters ? ter geruststelling ? nu zeggen dat het

    Sinterklaasjournaal niet waar is?

    Het heet sowieso journaal, daar verwacht je als kind een kern van waarheid in en….. als het dan niet waar is, hoe kan Sinterklaas daar dan aan meedoen?

    Speelt Sinterklaas werkelijk zichzelf in een bedacht verhaaltje?

    Is Sinterklaas dan een acteur?

    Het is alsof de koningin meedoet in een dramaserie over ons koningshuis.

    Zelfs volwassenen zouden van zo?n constructie ernstig in de war raken.

    En dankzij dit Sinterklaasjournaal is het geen kind meer gegund om Sinterklaas eens een paar dagen te vergeten.

    Sinds 9 november is het Sinterklaasjournaal weer begonnen. Bijna een maand lang elke dag op tv!

    Gek worden kinderen er van.

    En dankzij het feit dat de ?tv sinterklaas? straks bijna elke dag op de tv te zien is, is er geen ?schoolsinterklaas? meer die op hem lijkt.

    In de tijd van Mies Bouman zagen we de Sint even bij aankomst. Tegen de tijd dat je als kind hem in het echt zag was zijn gezicht al uit de herinnering verdwenen.

    Wat bleef was de rode mantel, baard en mijter en de Zwarte Piet.

    Hierdoor kon iedereen voor Sinterklaas doorgaan en was het elk kind gegeven de Sint in het echt te ontmoeten en in hem te geloven.

    Dankzij de hinderlijke, dagelijkse aanwezigheid van de tv-sinterklaas op de televisie zien veel kinderen tegenwoordig duidelijk het verschil tussen ?de echte tv-sinterklaas? en de sinterklaas die op school komt.

    En daardoor ontnemen wij de kinderen ook nog de illusie om ?de echte sinterklaas?,

    werkelijk te ontmoeten.

    Het woord ?Hulpsinterklaas? is voor dit probleem in het leven geroepen en kinderen kunnen alleen nog ? een Hulpsinterklaas? de hand drukken.

    En zo hebben ze Sinterklaas afgenomen van het kind.

    Sprookjes bestaan dankzij het mysterie, dankzij de fantasie, en het is de plicht van

    jeugdtheatermakers, schrijvers, filmmakers en óók van tv-makers om het mysterie te vergroten.

    Vandaar mijn pleidooi om nog slechts verslag te doen van de aankomst van de boot.

    De rest laten we dan over aan de ouders, de leerkrachten, de kinderen en natuurlijk aan Sinterklaas zelf.

    Trudy Kuyper, 30 jaar werkzaam in het jeugdtheater

  • Edwin

    Hi,

    Naast het commentaar op de huidskleur van de Pieten, de baas/knecht verhouding en natuurlijk de religieuse achtergrond komen dit soort verhalen elk jaar weer rond deze tijd op de proppen. En mediageil Nederland duikt daar natuurlijk weer graag bovenop!

    Wat me opvalt zijn het altijd VOLWASSENEN met een hang naar het verleden die dit soort verhalen de wereld in helpen. Ik werk veel met kinderen, een van m'n Pieten staat al jaren voor de klas en bij kinderen komen dit soort verhalen NOOIT vandaan.

    Natuurlijk zien kinderen in de twijfelleeftijd van zo'n 6-7 jaar het verschil tussen de echte tv-sinterklaas en de sinterklaas die op school komt. Maar dat zegt meer over de kwaliteit van de hulpsinterklazen! Elke lummel kan voor 150 euro een pak kopen bij de Makro of de Praxis, een slap excuus voor een baardstel om doen en zich Sinterklaas noemen. Met alle sneue gevolgen vandien!

    Mijn ervaring is dat kinderen (van alle leeftijden) graag naar het Sinterklaasjournaal kijken en ook meeleven met wat er allemaal speelt. De verhaallijnen zijn simpel en duidelijk voor de doelgroep. De allerjongste kijken daar dwars doorheen en de wat oudere worden alleen maar beter bij de illusie betrokken. Hetgeen de overstap naar de waarheid later ook veel minder hard doet aankomen. Maar ook de humor die er ingebracht is, met dank aan Erik van Muiswinkel, slaat ook bij de oudere kinderen en natuurlijk hun ouders wel degelijk aan. En als hulp-sint moet je daar natuurlijk wel mee aan de slag gaan! Als kinderen dan vragen gaan stellen moet je wel weten waar je over praat. En dat dwingt de hulpsinten ook hun huiswerk te doen.

    Halverwege de jaren tachtig, toen volgens de briefschrijfster de ellende begon, was het Sinterklaasfeest behoorlijk in het slob aan het geraken en nam de populairiteit van Kerst en alles wat daarbij hoort alleen maar toe. De komst van o.a. Aart Staartjes en natuurlijk Bram van der Vlugt hebben voor een ware ommekeer gezorgt. Het vaker verschijnen op televisie heeft er in ieder geval voor gezorgd dat nare dingen als de roe en het in zak worden gestopt definitief tot het verleden behoren. Nog regelmatig moet ik ouders er op wijzen dat Sinterklaas een kinderfeest is en dat de Sint geen handige hulp is bij opvoedkundige problemen.

    Sinterklaas is populairder dan ooit en daar moeten we blij mee zijn!

    Ouders krijgen in ieder geval niet meer de kans hun kinderen te chanteren met onzin verhalen over Sint, Piet, roe, zak etc etc.

    Vreemd ook dat ik bij starters van dit soort discussies altijd een wat gefrustreerde smaak proef…. Zelf een mislukt tv-maakster misschien?

    Kortom: hulde aan de makers van de intocht, het sinterklaasjournaal, het grote feest van sinterklaas en natuurlijk de club van sinterklaas.

    Ga er maar aan staan!

    Groeten,

    Edwin

  • yuri

    Wat vind ik dit een onzin zeg!!

    Het sinterklaas Journaal prikkelt juist de fantasie van de kinderen!

    Ze verzinnen altijd hun eigen verhalen eromheen,

    en dit prikkelt de fantasie,

    en is goed voor de opvoeding!

    Verder moeten die ‘'hulp-sinterklazen’' er maar voor zorgen,

    dat ze er goed en verzorgt uitzien,

    dan denken de kinderen dat het de ‘'echte’' sint is.

    En als ze de kinderen rust willen geven,

    laat je ze 1x per week kijken,

    naar het sinterklaas journaal - samenvatting op zondag avond!

    Niet zo moeilijk doen,

    en gewoon genieten van dit feest!

  • bert van gelder

    Ik vind dat je volkomen gelijk hebt ! Verder is de hele bedoening een storm in een glas water.

  • Marcos

    Ben het met de briefschrijfster eens dat het moeilijk is om nog “op de echte” te lijken,maar laat daar een extra motivatie vanuit gaan om je best ook te doen,zo véél mogelijk op 'm te lijken.

    Die ‘studenten’-sinten zullen er altijd zijn,maar dat ook evenementenburo's elke jan-*** maar in een Sint-Pak hijsen vind ik van weinig inlevingsvermogen getuigen.

    Heb nu een paar sinten gezien in de gemeente Westland…en er is weer slecht gecast,zullen we maar zeggen.

    Een echte sint,maar óók een piet moet niet worden gestrikt,maar moet diep in zíjn (of in ‘t geval van een ’tietenpiet' háár)hart,al een beetje sint of piet zijn.

    En ja,wil je een beetje in de buurt komen van de tv-sint,zul je moeten investeren…

    En ik weet dat een ‘echte’ dat er voor over heeft en dat de doe 't zelf-sinten zich zelf er uit filteren en volgend jaar opzoek moeten naar nieuwe klanten.

    Maar toch wens ik iedereen veel succes en laten we ons best doen…voor de kinderen!

    Piet Marcos

  • Frank

    Je hebt helemaal gelijk Eric.

    Wellicht is de briefschrijfster teleurgesteld in haar eigen fantasiewereld en ontbreekt het haar om antwoord te geven op de vragen van kinderen.

    M.i. is de beleving van Sinterklaas bij kinderen alleen maar toegenomen en de angst voot Zwartepiet afgenomen, juist omdat kinderen ze vaker zien.

    Het feit dat we zien dat de Sint slaapt en eet bewijst alleen maar dat ook hij een mens is. Hierdoor is het sprookje alleen maar geloofwaardiger.

    Hulde aan de bedenkers en uitvoerders van het Sinterklaasjournaal. Ik hoop dat ze nog vele jaren doorgaan.

  • Eric

    Mmm..Als je ouder bent dan moet je toch voor de aardigheid eens kijken naar het forumgedeelte van z@ppouders. Veel ouders en leerkrachten zijn het eens met de briefschrijfster. De waarheid zal wel in het midden liggen. De NPS zal waarschijnlijk blij zijn met jullie bijdragen

    Wat bedoel je eigenlijk met “en mediageil Nederland duikt (….)bovenop” ? Voor de goede orde: mevr. Kuyper schrijft een open brief en de NPS is benieuwd naar de mening van de kijker (ouders van de doelgroep) en vraagt een reactie. Niets mis mee toch. Altijd goed om open te staan voor andere meningen en verstandig belangstelling te hebben voor de mening van je publiek.

    Wat opvalt is dat het vooral volwassenen zijn die erg te spreken zijn over het sinterklaasjournaal. Ikzelf incluis. Veelvuldige t.v.-aanwezigheid versterkt de traditie. Echter, ik merk ook dat overdaad schaad. Het sprookje wordt volledig dichtgetimmert en ik ben bang dat het sprookje een soap wordt. Tja, en dat is ook weer niet de bedoeling toch.. Als ouder amuseer ik me kostelijk met van Muiswinkel, maar tot mijn schrik verneem ik dat kinderen een afkeer van hem krijgen. Nog niet bij mijn kinderen (te jong) maar op vragen van kinderen: “waarom liegt die piet altijd tegen de sint en waarom doettie soms boos”, vraag ik me af, is dit nog op de doelgroep gericht? Je noemt een ervaring van iemand voor de klas. Naast positieve ervaringen hoor ik echter ook slechte. Hangen naar het oude, zeg je. Ietwat makkelijk wat mij betreft. Alles moet altijd kunnen veranderen. Maar kijk dan ook eens achterom, en beoordeel of die verandering dat effect had wat je beoogd. Is dat niet zo, wijzig koers. Ik herken me niet in een ‘'blijven hanger’'. Iets nieuws oké, maar wat je ook onderneem in het kader van deze traditie, neem de kern niet weg.

    Begrijp me goed. Ik heb de NPS hoog en ben overtuigd dat ze dit doen vanuit een positieve ambitie, Maar wat is de reden van dit dagelijkse journaal? Ik denk dat het vooral te maken heeft met een soort van wedloop met de commerciéle t.v. De NPS zal graag de regie willen houden over het Sintfeest vermoed ik. Ik mag hopen dat ze hierin slagen, omdat ik denk dat dit culturele erfgoed bij de publieke omroep in betere handen dan bij de commerciëlen. Maar of de NPS dat moet doen met dunne soapverhaaltjes die toch wel ver afstaan van de Sintmystiek?. De NPS hoeft niet mee te gaan met de waan van de dag, en zou haar geld en talenten moeten besteden aan iets creatiefs en iets duurzaams. Wat zouden de musicals, zoals ze werden uitgezonden in de jaren 70, met de huidige technieken en talenten, mooi kunnen worden. Krachtige, duurzame t.v.-films. En de generatie die hiermee opogroeit zal zich iets dergelijks nog lang kunnen herinneren.

    Of Bram en Aart verantwoordelijk zijn voor een ommekeer lijkt mij teveel eer. Overigens lijkt de door jouw beschreven ‘slob’ regionaal te zijn. Ik herken het niet. Waarschijnlijk was dit vooral aan de orde in regio's waar commerciéle winkelsketens nadrukkelijk aanwezig zijn in de samenleving. Ongetwijfeld heeft echter een dagelijkse programering een bijdrage geleverd aan het feest in Nederland. En dat is goed. Het is dan ook goed om naar de vorm te blijven kijken.

    Ik ben het volstrekt met je eens dat roe, zak en alle andere elementen die op angst gestoeld zijn, niet thuis horen in het sinterklaasfeest. Ik zie hiervoor echter ook geen pleidooi in het verhaal van de briefschrijfster.

    Edwin schreef:

    >

    > Hi,

    >

    > Naast het commentaar op de huidskleur van de Pieten, de

    > baas/knecht verhouding en natuurlijk de religieuse

    > achtergrond komen dit soort verhalen elk jaar weer rond deze

    > tijd op de proppen. En mediageil Nederland duikt daar

    > natuurlijk weer graag bovenop!

    >

    > Wat me opvalt zijn het altijd VOLWASSENEN met een hang naar

    > het verleden die dit soort verhalen de wereld in helpen. Ik

    > werk veel met kinderen, een van m'n Pieten staat al jaren

    > voor de klas en bij kinderen komen dit soort verhalen NOOIT

    > vandaan.

    >

    > Natuurlijk zien kinderen in de twijfelleeftijd van zo'n 6-7

    > jaar het verschil tussen de echte tv-sinterklaas en de

    > sinterklaas die op school komt. Maar dat zegt meer over de

    > kwaliteit van de hulpsinterklazen! Elke lummel kan voor 150

    > euro een pak kopen bij de Makro of de Praxis, een slap excuus

    > voor een baardstel om doen en zich Sinterklaas noemen. Met

    > alle sneue gevolgen vandien!

    >

    > Mijn ervaring is dat kinderen (van alle leeftijden) graag

    > naar het Sinterklaasjournaal kijken en ook meeleven met wat

    > er allemaal speelt. De verhaallijnen zijn simpel en duidelijk

    > voor de doelgroep. De allerjongste kijken daar dwars doorheen

    > en de wat oudere worden alleen maar beter bij de illusie

    > betrokken. Hetgeen de overstap naar de waarheid later ook

    > veel minder hard doet aankomen. Maar ook de humor die er

    > ingebracht is, met dank aan Erik van Muiswinkel, slaat ook

    > bij de oudere kinderen en natuurlijk hun ouders wel degelijk

    > aan. En als hulp-sint moet je daar natuurlijk wel mee aan de

    > slag gaan! Als kinderen dan vragen gaan stellen moet je wel

    > weten waar je over praat. En dat dwingt de hulpsinten ook hun

    > huiswerk te doen.

    >

    > Halverwege de jaren tachtig, toen volgens de briefschrijfster

    > de ellende begon, was het Sinterklaasfeest behoorlijk in het

    > slob aan het geraken en nam de populairiteit van Kerst en

    > alles wat daarbij hoort alleen maar toe. De komst van o.a.

    > Aart Staartjes en natuurlijk Bram van der Vlugt hebben voor

    > een ware ommekeer gezorgt. Het vaker verschijnen op televisie

    > heeft er in ieder geval voor gezorgd dat nare dingen als de

    > roe en het in zak worden gestopt definitief tot het verleden

    > behoren. Nog regelmatig moet ik ouders er op wijzen dat

    > Sinterklaas een kinderfeest is en dat de Sint geen handige

    > hulp is bij opvoedkundige problemen.

    >

    > Sinterklaas is populairder dan ooit en daar moeten we blij

    > mee zijn!

    > Ouders krijgen in ieder geval niet meer de kans hun kinderen

    > te chanteren met onzin verhalen over Sint, Piet, roe, zak etc

    > etc.

    >

    > Vreemd ook dat ik bij starters van dit soort discussies

    > altijd een wat gefrustreerde smaak proef…. Zelf een mislukt

    > tv-maakster misschien?

    >

    > Kortom: hulde aan de makers van de intocht, het

    > sinterklaasjournaal, het grote feest van sinterklaas en

    > natuurlijk de club van sinterklaas.

    > Ga er maar aan staan!

    >

    > Groeten,

    > Edwin

  • Monique

    Wat ik me nu afvraag wanneer ik deze brieven lees; Waar maken jullie je eigen nu zo druk om?? Ik heb nog geen één kind horen zeggen dat ze “teveel” van Sinterklaas op TV zien. Voor hun kan er juist niet genoeg Sinterklaas op TV zijn

    Ikzelf heb twee “gelovige” kinderen waarvan één een echte Fan is van Sinterklaas en z'n pieten, dat hij het liefst bij sinterklaas zou willen werken Ze zitten ‘s morgens om even voor half acht al helemaal klaar voor de TV om eerst de herhaling van het Sinterklaasjournaal te zien (’s avonds is dat net onder etenstijd) en daarna een nieuwe aflevering van de club van Sinterklaas. en het liefst zien ze daar ook nog de herhalingen van over heel de dag. Ze vinden het prachtig, praten erover, spelen het na, tekenen erover en weten voor zichzelf echt wel dat het Televisie is en als ze ergens vragen over hebben is het naverhand je eigen creativiteit (als ouder) hoe je dit op wil lossen. Als ouder/opvoeder kun je voor je kind bepalen wanneer ze mogen kijken en welk programma ze mogen kijken.

    Maak je niet druk, ga met je kind mee, beleef mee met je kind wees creatief,

    Sinterklaas duurt maar 3 weken, het is leuk, je kunt er een hoop in kwijt en in de overige 49 weken is er al genoeg ellende te horen en te zien op de TV moet nu hetgeen wat wel leuk is op de TV (ieder kind geniet ervan!!) ook al wijken???

    Tja en of het opvoedkundig allemaal verantwoord is??? Tja, Wat is nu opvoedkundig verantwoord, Geniet ervan met je kind nu het nog kan, de “gelovige”periode is maar zo kort en juist het leukst want Dat is Sinterklaas!!!

    En weet je wat zo fijn is aan dat apparaat wat TV heet?? Er zit een knop op en er zit een afstandsbediening bij om te zappen (zenders genoeg) Je Hoeft Niet te kijken het mag.

  • Mark

    Monique ik ben het helemaal met je eens

  • Hans Molthoff

    Trudy, je betoog is mij uit het hart gegrepen. Wat betreft het geloof in de Goedheiligman: dat is niet kapot te krijgen bij een bepaalde leeftijd en omgeving: zelfs als de Sint zich aankleedt in hun bijzijn wankelt hun geloof niet: Bevoorrechte kinderen die opgroeien in een omgeving met oog en hart voor mysterie.

    Met groet.